Praubes alsacians !

Lo debat sus la refòrma territoriau qu'ei l'escadença de har paréisher quauques credenças a perpaus de las regions. Quantes còps avèm entenut que l'existéncia de la region Alsàcia èra sinonime d'isolament? Que los alsacians s'acrocavan? Praubes alsacians qui ne's pòden pas obrir suu monde tots solets! A tau punt qu'an besonh deus lorencs, per exemple, entà ajudà'us a conéisher la diferéncia e compréner la complexitat deu monde qu'us entornèja... Boridas e aborridas, senon menshprètz, qu'an passat per aqueste camin. L'ancian deputat nacionau e europèu Georges Sarre que parlè quitament de "lengas inutilas economicament", benlèu qu'ignòra la gran proximitat alsacian-aleman qui permet aus alsacians de passar d'ua manièra hèra aisida en la purmèra economia d'Euròpa e la quatau mondiau. E que sap deus 9 milions de locutors catalans? De la Barcelona organizatora deus jòcs olimpics?  De la Barcelona pòrt europèu deu comèrci chinés? Aquestas lengas que son ponts entre los país e apèrs au servici de l'òmi qui las parla. Mes qu'ei tostemps lo medish esquèma  mentau que torna : ua lenga qu'ei assimilada a l'obertura e ua auta a la barradura. Aquesta vision qu'ei non solament un dangèr tà la diversitat culturau e linguistica mes tanben contradictòria. Com personas majoritàriament monolingües e monoculturaus poderén har la leçon a persònas bilingües e biculturaus? Dens los contèxtes europèus e mondializats, l'òmi monolingüe qu'ei a sortir de l'istòria, que'u cau deishar temps tà adaptà's.